Martijn Schuurman is directeur van de divisie Volwassenen en Ouderen bij GGzE. En eigenlijk al vanaf de start van Volante – nu 5 jaar geleden – actief in de werkgroep Acute psychiatrie. Met overtuiging, laat hij op de valreep van zijn vakantie optekenen. Niet dat de tastbare resultaten overweldigend zijn. Dat kan en hoeft ook niet in de samenwerkingsconstructie die de partner-zorgaanbieders zijn aangegaan. De werkgroep komt zes keer per jaar bij elkaar. “Onze winst vinden we veel meer in de onderlinge uitwisseling. En in het feit dat ik mijn collega’s elders in het land kan bellen om even te sparren als ik dat contact nodig heb. En dat zonder gehinderd te worden door ingewikkelde dingen als concurrentiebeding. Dat is echt heel waardevol.”
GGzE en haar collega-zorgaanbieders hebben allemaal dezelfde opdracht. Hoe zij die opdracht zouden moeten uitvoeren, ligt sinds enige tijd vast in de generieke module acute psychiatrie. Die gaat ervan uit dat we ons werk allemaal op dezelfde manier doen. “De praktijk is veel weerbarstiger, elke regio heeft zijn eigen uitdagingen en maakt eigen keuzes. Bijvoorbeeld in hoe en wie een crisisbeoordeling uitvoeren, of hoe we de samenwerking met andere partijen in de zorgketen ingericht krijgen”, zegt Martijn. De ene regio is tenslotte de andere niet, door de geschiedenis, door de manier waarop verhoudingen zich in een regio hebben ontwikkeld maar ook door andere portofoliokeuzes. “Juist daarom vind ik het heel interessant om met elkaar in gesprek te zijn over de manier waarop we uitvoering geven aan onze maatschappelijke opdracht. Wat collega’s in Noord-Holland doen, werkt soms beter dan wat wij hier in Eindhoven hebben bedacht. En andersom. Hoe komt dat? Informatie delen over betekenisvolle resultaten van ons werk doet er echt toe. Daar kunnen we veel van leren.”
Dat doet de werkgroep nu al zo’n 5 jaar. En daar gaat de groep ook mee door. Maar dan wel met een wat aangescherpte opdracht als het aan Martijn ligt. “Waar zitten de overeenkomsten tussen de appels en de peren? Wat maakt dit betekenisvol voor de cliënt en zijn naasten? Die generieke module acute psychiatrie is niet voor niets vastgesteld in samenspraak met veel belanghebbende. Dat is ook de onderlegger van Volante. Als de ene interventie beter werkt dan de andere, zouden we die meest effectieve eigenlijk allemaal moeten omarmen. Maar dat doen we nog niet vanzelfsprekend.” Want het gesprek daarover, legt Martijn uit, is best lastig. Niet alleen omdat je samen moet bepalen hoe je de effectiviteit van een interventie meet. Minstens even belangrijk is het dat je bereid moet zijn om dat wat je al jaren doet en waar je in gelooft ter discussie te stellen en misschien zelfs los te laten. Die bereidheid om te leren en verbeteren moet er wel zijn, meent Martijn. Want effectiviteit van zorg wordt steeds belangrijker. Omdat de capaciteit beperkter is en de vraag stijgt. “En omdat we het allemaal essentieel vinden dat we met onze interventies het leven van cliënten zo min mogelijk belasten en hen zoveel en lang mogelijk autonomie en zelfregie willen laten behouden.”
