Heleen Mulder is klinisch psycholoog en teamleider Zorg bij Dimence. En inmiddels al zes jaar onderdeel van de projectgroep Angst & Depressie. Leden van drie instellingen – GGZ Noord-Holland-Noord, GGzE en Dimence – komen om de zes weken samen voor een gemeenschappelijk doel: betekenis toevoegen aan het leven van cliënten. Heleen vertelt hoe ze dat ervaart.
Wat is de grote meerwaarde van Volante?
‘’De kracht van Volante is de openheid naar elkaar toe. Zo kunnen we leren door te vergelijken. In het begin waren de projectleden nog wat terughoudend om de benodigde cijfers, zoals de behandelminuten- en duur, te delen. Het vertrouwen moet even groeien. Maar als dat gebeurt, kom je tot waardevolle gesprekken. Nu vormt de opgebouwde vertrouwensband de basis om van en met elkaar te leren.’’
Hoe begonnen jullie de samenwerking?
‘’We verdiepten ons in elkaars werkwijzen en namen samen de patient journey door. Waar zitten de verschillen tussen de instellingen? Aan de hand van opgestelde indicatoren trekken we conclusies over bijvoorbeeld de behandeltevredenheid. Maar de juiste cijfers verzamelen, heeft tot op de dag van vandaag voeten in de aarde. Niet iedereen meet de resultaten op dezelfde manier. En hoe de teams van de instellingen eruitzien, verschilt ook; sommige zijn alleen ingedeeld op angst of depressie. GGZ Noord-Holland Noord ging al snel over op wijkgerichte teams.
Waar deze verschillen in aanpak concrete vergelijkingen in de weg kunnen zitten, bieden ze anderzijds juist kansen om van elkaar te leren. Veel ontwikkelingen in de GGZ vinden overal plaats. Voor ons is het bijvoorbeeld erg waardevol om te weten hoe het is om wijkgericht te werken en welke obstakels ze bij GGZ Noord-Holland-Noord tegen zijn gekomen, zodat we niet in dezelfde valkuilen trappen als we voor deze werkwijze kiezen.’’
Welke thema’s vormen een belangrijk onderwerp van gesprek?
‘’Het betrekken van cliënten bij hun behandeling is een ongoing business. Om de behandeluitkomsten te kunnen verbeteren en beter aan cliëntbehoeften te voldoen, hebben we cijfers uit de clientwaarderingsvragenlijst (CQi) naast elkaar gelegd. Een belangrijke wens kwam naar voren: naasten meer betrekken bij hun behandeling. Daar gaven wij graag gehoor aan. We vragen onze cliënten standaard om een familielid mee te nemen. Een intake is bij ons eigenlijk pas afgerond als we een naaste hebben gesproken. Hoe meer we de naasten betrekken, hoe beter zij de cliënten kunnen ondersteunen.
Het leuke aan onze groep: we hebben twee cliëntenvertegenwoordigers aan boord. Die maken duidelijk wat hun wensen zijn. Dat de wachtlijsten hierin een grote rol spelen, is geen verrassing. We proberen stappen te zetten door in 2024 de focus te leggen op het thema ‘niet langer behandelen dan de cliënt en behandelaar nodig vinden’.
We zijn binnen de projectgroep gaan sparren: ‘ Wat kan een interventie zijn om te zorgen voor een grotere doorstroom, minder heraanmeldingen en kortere wachtlijsten?’ Nu stellen we een plan op om de behandelduur, met behoud van de kwaliteit, te verkorten door middel van ‘opfrissessies’. Die hebben volgens onze projectgroep twee voordelen. Cliënten kunnen bij een dreigende recidive snel terecht bij hun ‘oude’ behandelaar om de vaardigheden en handvatten die ze hebben geleerd op te frissen. En ten tweede helpt deze mogelijkheid cliënt en behandelaar om elkaar met vertrouwen los te laten tijdens het afsluitende proces van de behandeling. Dit proces verkorten, kan volgens ons alleen als je een garantie geeft: ‘we vertrouwen erop dat je voldoende bent hersteld en het zelf kunt, maar mocht je toch een terugval krijgen, dan kun je hier snel weer terecht.
We zijn nog maar net met het plan begonnen, maar ik hoop dat we de opfrissessies uiteindelijk van de grond kunnen tillen. Dat zou een prachtige uitkomst van onze samenwerking zijn.’’
Is de samenwerking binnen Volante zoals je had verwacht?
‘’Ik ben misschien een beetje ongeduldig en hoopte op concrete resultaten. Maar dat kost tijd. Veel zaken zijn niet te meten of zo te sturen dat je strakke routes krijgt. Gaandeweg leer je dat de werkelijkheid complexer is dan je denkt. En dat is ook goed om te weten.
Ik denk dat ik voor iedereen spreek als ik zeg dat het heel prettig is om met instellingen buiten ons verzorgingsgebied vrijblijvend te sparren over wat er gebeurt. Iedereen die zich aan deze projectgroep committeert is ontzettend loyaal. We zijn bij alle vergaderingen en aanwezig op de Volantedagen. De projectgroep is al een lange tijd stabiel, waardoor de leden elkaar echt kennen en we de krachten goed kunnen bundelen.’’
